Ձեր վստահելի աղբյուրը

Լոռու մարզի Հարթագյուղ համայնքում սիբիրախտով հիվանդ մարդկանց հայտնաբերել են հոկտեմբերի 3-ին: Իսկ մինչ այդ նախորդել էր 4 կովի անկումը: Գյուղապետ Անդրանիկ Հարությունյանը Panorama.am-ին հայտնեց, որ այդ կովերից 3-ին տերերը մինչև սատկելը մորթել են, ծախել: Իսկ մյուսին չեն հասցրել: Անասուներից երկուսը մի գյուղացունն է, մյուս երկուսը` տարբեր երկու գյուղացիների: Չորրորդից հետո նոր անկումներ չեն եղել:

«Գյուղում գրանցվել է 8 հիվանդ: Նրանք տեղափոխվել են Վանաձորի հիվանդանոց, երեքն արդեն տուն են ուղարկվել, երևի մնացածն էլ շուտով տուն կուղարկվեն»,-ասաց գյուղապետը, ավելացնելով, որ շաբաթ-կիրակի-երկուշաբթի օրերին լծված են եղել կանխարգելիչ միջոցառումնեևրի իրականացմանը, ինչպես նաև գյուղի մյուս կենդանիների պատվաստումների իրականացմանը:

Գյուղապետին անասնատերերն ասել են, թե բոլոր կենդանիները պատվաստված են եղել. «Բայց ամեն դեպքում տարբեր համայնքներից անասուն է բերվում, վաճառվում, տարվում: Ես ի՞նչ գիտենամ դա վաճառված, բերվածներից է, թե ուրիշ»:

Հիվանդներին հայտնաբերելուն պես գյուղացի Պողոսի մորթած կովերից մնացած միսը, ինչպես նաև գյուղացիների գնած միսը հավաքել են, պահեստավորել: Հարթագյուղի բնակիչ Պողոսը Panorama.am-ին վստահեցնում է, որ իր կովն ու հորթը մորթել է ուրիշ պատճառով:

«Մեկի բկին կարտոլ էր կանգնել, խեղդվում էր, ուռել էր, մորթեցինք, մյուսի վզին էլ պարան էր փաթաթվել: Հիվանդը մեր կովերը չեն եղել»,-ասաց Պողոսը: Գյուղապետն ասում է, թե Պողոսը դերասանություն է անում: «100 տոկոսով իրենն է: Իրենց միսն էլ է ուղղարկվել փորձաքննության, ում վաճառել է, հավաքել, պահեստավորել ենք»,-ասաց գյուղապետը:

Գյուղի կովերի միսը վաճառել են ոչ միայն Հարթագյուղում, այլև Գյումրիում: Հետևանքները չեն ուշացել: Գյումրու ինֆեկցիոն հիվանդանոցից Panorama.am-ին ասացին, որ հոկտեմբերի 7-ի գիշերը իրենց մոտ են տեղափոխվել չորս հիվանդ: Նրանց թվում երեխաներ չկան, վիճակը գնահատվում է բավարար:

Ուշագրավ էր ստեղծված իրավիճակում ԳՆ սննդամթերքի անվտանգության պետական ծառայության լռությունը: Միայն Panorama.am-ի հարցումից հետո պաշտոնական կայքում տեղադրվեց հաղորդագրություն, ըստ որի, Հարթագյուղ համայնքում և հարակից Մեծ Պառնի, Խնկոյան և Լուսաղբյուր համայնքներում, ինչպես նաև նույն արոտավայրերից օգտվող Շիրակի մարզի Կամո, Հովիտ, Մուսայելյան համայնքների կենդանիներից կատարվել է արյան նմուշառում՝ պարզելու սիբիրախտ հիվանդության նկատմամբ պատվաստված կենդանիների հետպատվաստային վարակամերժությունը:

Առգրավված մսեղիքի լաբորատոր հետազոտությունների նախնական արդյունքներով մի քանի նմուշներում ախտորոշվել է սիբիրախտ հիվանդությունը: Հետազոտությունները ընթացքի մեջ են, վերջնական պատասխաններն ստանալուց հետո կիրականացվեն համապատասխան միջոցառումներ:

Panorama.am-ի հարցին, թե Նոր տարվան ընդառաջ ուժեղացվելու է մսի շուկայում վերահսկողությունը, ծառայությունից պատասխանեցին. «Ուժեղացնում ենք իրացման ցանցում հսկողությունը ուղեկցող անասնաբուժասանիտարական փաստաթղթերի նկատմամբ: Վերոնշյալ փաստաթղթի նկատմամբ հսկողությունը ենթադրում է հսկողության ուժեղացում նաև նախասպանդային և հետսպանդային փուլում, քանի որ ուղեկցող փաստաթուղթը տրվում է համայնքի անասնաբույժի կողմից կենդանու մորթից հետո՝ կլինիկական զննման արդյունքում: Ուժեղացվում է նաև ԱԲՍՓ-ի (անասնաբուժասանիտարական փորձաքննություն) նկատմամբ հսկողությունը: ԱԲՍՓ-ն այն փաստաթուղթն է, որը տրվում է փորձաքննություն իրականացնող անձի կողմից իրացման ցանցում»:

Առողջապահության նախարարությունից հայտնում են, որ հիվանդության տեղայնացման և հիվանդների վաղաժամ հայտնաբերման նպատակով շարունակվում են բակային համայցերը: Որպես վարակի հավանական աղբյուր առգրավվել է մսեղիքը, իրականացվում է տնային տնտեսությունների կենցաղային պարագաների ախտահանում:

Հիվանդության մասին` Սիբիրախտը (Anthrax) սուր ընթացքով վարակիչ հիվանդություն է, որը բնորոշ է սեպտիցեմիայով, օրգանիզմի թունավորումով և մարմնի տարբեր հատվածներում կարբունկուլների (այտուցների) առաջացումով: Տարածվածությունը Սիբիրախտը մարդկությանը հայտնի է հնագույն ժամանակներից: Եվրոպական պետություններում խոշոր անասնաճարակներ և էպիդեմիաներ են արձանագրվել 826, 992, 1682 թվականներին և հետագա տարիներին: Ռուսաստանի տարածքում սիբիրախտի վերաբերյալ առաջին հաղորդումները հայտնի են Նիկոնովյան տարեգրությունից: 979թ. գրառումներում նշվում է ընտանի և վայրի կենդանիների մեծաքանակ անկումների ու մարդկանց զոհերի մասին: Սիբիրախտը որպես առանձին հիվանդություն առաջին անգամ ուսումնասիրել են ռուս բժիշկներ Ա. Էշկեն (1758) և Ն. Նոժեոշչիկովը (1762): 1857 – 1858թթ. Տարտուի անասնաբուժական ուսումնարանի պրոֆեսոր Ֆ.Բրաուէլը իր հետազոտություններով հաստատեց ցուպիկանման մարմնիկների առկայությունը արյան մեջ և փորձնական ճանապարհով կենդանիների մոտ առաջացրեց սիբիրախտ հիվանդությունը: 1876թ. Ռ. Կոխը բացահայտեց կիսման եղանակով այդ մանրէների բազմացումը, ստացավ մաքուր աճեցվածք և ուսումնասիրեց նրա հատկությունները: Համանման հետազոտություններ կատարելով՝ Լ.Պաստերը 1881թ. ստացավ հակասիբիրախտային առաջին և երկրորդ պատվաստանյութերը կենդանի թուլացված հարուցիչներից: Սիբիրախտն այժմ որոշակի տարածում ունի աշխարհի մի շարք երկրներում, այդ թվում՝ Հայաստանում:

Նախորդող հրապարակում`

Լոռիում արձանագրվել են սիբիրյան խոցի դեպքեր